δίδυμοι

Την Κυριακή διάβασα στο περιοδικό Κ της Καθημερινής για τις "δίδυμες Cao Daqiao και Cao Xiaoqiao από την πόλη Weifang της επαρχίας Shandong στην ανατολική Κίνα, που παραμένουν 104 χρόνια αχώριστες. Σήμερα που έφτασαν να γίνουν σταρ ως οι γηραιότερες δίδυμες του πλανήτη, συνεχίζουν να μοιράζονται τη ζωή τους στο ίδιο σπίτι, να συζητούν με τον ίδιο ενθουσιασμό που το έκαναν μικρές, να φροντίζουν η μία την άλλη. Παραμένουν δραστήριες και αρκούντως υγιείς και ειλικρινά ενθουσιασμένες με την κατάκτηση ενός ρεκόρ Γκίνες."

Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές μια εικόνα μου ήρθε στο μυαλό. Οι δίδυμοι. Δεν ξέρω πως τους λένε. Δε ξέρω που μένουν. Τους συναντώ εδώ και χρόνια στο δρόμο. Ξέρω πως είναι άνθρωποι της συνήθειας. Φορούν τα ίδια ρούχα. Γκρι κοστούμια και γκρι πουκάμισα  συνδυασμένα με γκρι παλτό,  μόλις χειμωνιάσει.

Κάνουν τον περίπατο τους κάθε μέρα, απογευματινές ώρες, ακολουθώντας πάντα την Λ. Στρατού. Μπορεί να τους συναντήσεις οπουδήποτε στο κέντρο της πόλης. Οι άνθρωποι τους αναγνωρίζουν και αυτοί το ανταποδίδουν μοιράζοντας αγκαλιές και χειραψίες.

Πάντα είχα απορίες και θαυμασμό για την κοινή ζωή των διδύμων και ομολογώ πως έχω περάσει αρκετές στιγμές αγωνίας, όταν συναντώντας τον έναν από τους δύο, ψάχνω τριγύρω και δεν ηρεμώ μέχρι να εντοπίσω και τον δεύτερο. Μακάρι να ζήσουν για χρόνια πολλά! Και αν υπάρχει κάποιος μαγικός κόσμος όπου τα πάντα είναι δυνατά μακάρι αυτοί οι δύο να είναι οι πρώτοι κάτοικοι..