17.12.10

The Restaurant Project (η συνέχεια)

Τον περασμένο Ιανουάριο, ο franchise me μάζεψε κάποιους από εμάς και μας εισήγαγε στη κουζίνα και τη καρδιά του Code Vinum. Κάπως έτσι ξεκίνησε το restaurant project και μέσα στο χρόνο έγιναν κι άλλα πολλά. Μια Τετάρτη βράδυ και πριν πιάσει το τσουχτερό κρύο, που σε κάνει να σκέφτεσαι διπλά οποιαδήποτε έξοδο, βρέθηκα με μεγάλη μου χαρά και πάλι στο Code Vinum με αφορμή την παρουσίαση του νέου χειμερινού καταλόγου.


Ο γαστρονομικός όρος degustation περιγράφει την προσεκτική γευστική δοκιμή τροφίμων ή ποτών. Σ'ένα εστιατόριο το μενού degustation περιλαμβάνει 8 ή περισσότερα πιάτα, μικρές μερίδες ενδεικτικών επιλογών που χαρακτηρίζουν τον σεφ και την κουζίνα του.
Για μια τέτοια εμπειρία βρέθηκα ξανά, Τετάρτη βράδυ στο Code Vinum, στη Στ. Καλάρη. Κάθε πρόσκληση τουfranchise me αποτελεί εγγύηση για την έκβαση της βραδιάς οπότε η μόνη έκπληξη αφορούσε τις γεύσεις. Η παρέα μαζεύτηκε και η γευσιγνωσία ξεκίνησε.
Ένα λευκό γερμανικό Riesling, επιλογή του Θοδωρή (ιδιοκτήτης) ήταν πολύ ταιριαστός συνδυασμός με το μενού που ακολούθησε:
1. Σούπα από κολοκύθα, αρωματισμένη με φασκόμηλο.
2. Σολωμός με σάλτσα εσπεριδοειδών, κρέμα τυριών αρωματισμένη με σχοινόπρασο και αφρός λεμονιού.
3. Μύδια αχνιστά με γάλα καρύδας και κόλιανδρο.
4. Φουά γκρα με καραμελωμένο μήλο σε πουρέ κουνουπιδιού και ζελέ μαυροδαύφνης.
5. Χειροποίητο ραβιόλι θαλασσινών (σολωμός, άγριο λαυράκι και γαρίδες) με σάλτσα από πράσο και τρούφα και στικ πράσου.
Στο σημείο αυτό για να καθαρίσει ο ουρανίσκος γευτήκαμε ένα σορμπέ φράουλας.
6. Πάπια κονφί τύπου Πεκίνου.
7. Κατσικίσιο τυρί με αποξηραμένο σύκο γλασσαρισμένο σε πόρτο.
8. Μους σοκολάτα με κρέμα μασκαρπόνε πάνω σε βάση τριμένου μπισκότου και καραμελωμένη μπανάνα.
Το μενού ήταν εξαιρετικό στο σύνολο του με μόνο πταίσμα, το αλάτι που ξέφυγε λίγο παραπάνω σε κάποια πιάτα. Τα υλικά απλά, στην πλειοψηφία από την ελληνική ύπαιθρο και το βασικότερο, εποχικά. Highlight της βραδιάς, το ψητό φουά γκρα, που απέκτησε τη θέση που του αξίζει, ανάμεσα στο κουνουπίδι και το μήλο. Χαίρομαι που βρήκα ξανά στο μενού ένα τόσο πετυχημένο πιάτο με πάπια, κάτι που δείχνει τόλμη και εμπειρία. Αρετή του σεφ, η επιτηδευμένη λιτότητα του food styling που συνάδει με την απλότητα του χώρου που θυμίζει μεταμοντέρνο θεατρικό σκηνικό.
Η βραδιά κύλησε αρμονικά και αυτό οφείλεται εξίσου στο καλό φαγητό και τους παρευρισκόμενους. Κατά κοινή ομολογία το φαγητό ενώνει τους ανθρώπους. Μια κοινή γευστική εμπειρία έγινε σημείο επαφής για πέντε ανθρώπους, που όσο περνούσαν τα πιάτα από μπροστά μας βρίσκαμε θέματα και καταστάσεις να μας ενώνουν. Στόχος μου να ξαναβρεθώ στο Code Vinum και να ξαναγευτώ το φουά γκρα και το ζουμερό κατσικίσιο τυρί.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Νάτο πάλι το πρασίνισμα απ' τη ζήλεια!!!
Η περιγραφή σου μπορεί και να ξεπερνά τις γεύσεις σε απόλαυση, είσαι τέλεια και έτοιμη να φας τη Μανωλίδου!!!
Σ.ΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛ

Ζήλεψα πολύ το γλυκό, καραμελωμένη μπανάνα, τριμμένο μπισκότο...Καλύτερο από τις κρέπες τις Ναυαρίνου,ε???