11.11.11

Poppy Day ή αλλιώς ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Σήμερα στον δυτικό κόσμο γιορτάζεται η Remembrance Day. Η μέρα που θυμούνται τους πεσόντες στο πεδίο μάχης. 
Στον Καναδά στις 11 το πρωί την 11τη μέρα του 11του μήνα οι Καναδοί τιμούν τη μνήμη όλων των θυμάτων που θυσιάστηκαν στο παρελθόν.






















Από το 1921 η παπαρούνα αποτελεί το σύμβολο της "Θύμησης" της σημερινής ημέρας. Κάτι που εξηγεί το γεγονός ότι την τελευταία εβδομάδα έχουμε δει στο δρόμο ανθρώπους να κυκλοφορούν με μια παπαρούνα στο πέτο.
Η συσχέτιση της παπαρούνας με τον πόλεμο εμφανίζεται πολύ παλαιότερα και συγκεκριμένα την εποχή του Ναπολέοντα, όπου στα αιματοβαμένα πεδία μάχης φύτρωναν εκατοντάδες παπαρούνες. 





Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στις πεδιάδες της Φλαμανδίας, εκεί όπου έγιναν οι πιο σκληρές μάχες, αμέτρητες παπαρούνες φύτρωναν στο πρόσφορο έδαφος. Εκεί πολέμησε και ο Καναδός αντισυνταγματάρχης John McCrae, ο οποίος μετά από το χαμό ενός φίλου του στη μάχη, έγραψε το ποίημα 

IN FLANDERS FIELDS
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
John McCrae


και σε ελεύθερη μετάφραση που βρήκα εδώ

Στις πεδιάδες της Φλάνδρας


Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
Την δικά μας θέση έτσι θυμίζουν.
Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
αψηφούν των όπλων την κλαγγή
σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.

Είμαστε  οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες,
ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.

Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
Σε σένα τ' αδύναμά μας χέρια παραδίδουν τον πυρσό.
Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που 'χουμε πεθάνει
δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
στις πεδιάδες της Φλάνδρας.

Το ποίημα μιλάει για τα θύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου όμως το μήνυμά του είναι παγκόσμιο. Ο φόβος των νεκρών ότι θα ξεχαστούν. Στον Καναδά η παπαρούνα ως σύμβολο είναι η απάντηση πως οι ζωντανοί δε θα ξεχάσουν ποτέ τους νεκρούς.

Remembrance Day
11/11/11
Don't Forget
via




1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ανατρίχιασα χαζή!
Πολύ ωραία πραγματάκια βρίσκεις πάντα να μας εντυπωσιάζεις, να μας ενημερώνεις και να μας ταξιδεύεις!
Η εικόνα μου θυμίζει Caz Novac (ecards!)