Σέντραλ Παρκ

Το Μουσείο κλείνει στις 5 οπότε όταν βγαίνεις είναι ακόμα μέρα. Παρά την κούραση θα συνεχίσεις τη βόλτα για να εκμεταλλευτείς το τελευταίο φως. 

Συνεχίζεις την περιήγηση στην 5η λεωφόρο με κατεύθυνση το πάρκο. Περνάς μπροστά από αληθινούς θρύλους που συγκινούν τον καθένα.

Και πριν το καταλάβεις βρίσκεσαι στην νοτιοανατολική είσοδο του Σέντραλ Παρκ. Δε νομίζω όμως να μπορείς να κατανοήσεις το μέγεθος του πάρκου αν δεν το δεις μπροστά σου. Και το πιο συγκλονιστικό είναι η αναλογία τους ύψους των γειτονικών κτιρίων με την έκταση του πάρκου. Και αρχίζεις να διακρίνεις ότι το Μανχάταν δεν είναι μόνο πλούτος και ουρανοξύστες αλλά μπορεί να σου προσφέρει υψηλή ποιότητα ζωής. Χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή εκμεταλλεύονται αυτό το πάρκο με τόσους τρόπους!

Τουρίστες φωτογραφίζονται σε κομβικά σημεία, κάποιοι κάνουν πατινάζ, άλλοι κάνουν βόλτα με μια άμαξα. Κάποιοι επισκέπτονται τον ζωολογικό κήπο, κάποιοι κάνουν την καθημερινή τους άσκηση, ενώ άλλοι απλά κάθονται κάπου και κάνουν σεργιάνι.

 

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα δείχνουμε τόση απαξίωση για τα πάρκα και τους ελεύθερους χώρους. Και τι είναι αυτή η τρέλλα επιτέλους με το προστατευμένο γκαζόν και την απαγορευση της εισόδου σε σκυλιά?

 Βρίσκεσαι λοιπόν σ'ένα από τα πιο γνωστά πάρκα του κόσμου σε μια εποχή που μάλλον είναι λίγο άχαρη. Σκέψου την άνοιξη που όλα είναι ανθισμένα και φρέσκα τι διαφορετικές θα είναι οι εικόνες σου.. 

Εμείς πάντως επιστρέψαμε στο πάρκο πρωινή ώρα, επιλέγοντας μια διαδρομή που διασχίζεις το πάρκο κατά μήκος της μικρής πλευράς.

20 λεπτά χρειάζονται για να διανύσεις αυτή την απόσταση!!

 

Έχεις πολλά να δεις μέσα και γύρω από το πάρκο. 

Η δική μας βόλτα τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο αφού βγαίνοντας βρεθήκαμε μπροστά σ'ενα σπουδαίο κτίριο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και πολύ γνωστό μουσείο. Δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο για επίσκεψη. Ίσως την επόμενη φορά.