Δανία, Hans Christian Anderson
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας πρίγκιπας, που ήθελε να παντρευτεί μια
πριγκίπισσα. Συνάντησε πολλές υποψήφιες όμως ο πρίγκιπας πάντα έβρισκε κάποιο
ελάττωμα σε αυτές γιατί η κάθε μια θα έπρεπε να ήταν αληθινή πριγκίπισσα στην
εμφάνιση και τους τρόπους.
Ένα απόγευμα και ενώ έξω είχε τρομερή
καταιγίδα, ένας χτύπος ακούστηκε στην πύλη του παλατιού. Όταν άνοιξε ο
βασιλιάς, είδε με έκπληξη να στέκεται μπροστά του μια κοπέλα. Τα μαλλιά
της και τα ρούχα της ήταν μούσκεμα από τη βροχή και φαινόταν πολύ
ταλαιπωρημένη, όμως ισχυριζόταν πως ήταν πριγκίπισσα.Αποφασισμένη να μάθει για λογαριασμό του γιου της αν ήταν πράγματι πριγκίπισσα, η μητέρα του πρίγκιπα, χωρίς να πει τίποτα, πήγε στο υπνοδωμάτιο όπου θα φιλοξενούσαν την κοπέλα, πήρε όλα τα στρωσίδια από το κρεβάτι και τοποθέτησε ένα μπιζέλι. Κατόπιν πήρε είκοσι κουβέρτες και τις έβαλε πάνω από το μπιζέλι. Μετά πρόσθεσε άλλα είκοσι πουπουλένια στρώματα. Σ’ αυτό το κρεβάτι, η πριγκίπισσα κοιμήθηκε το βράδυ.
Όταν ξημέρωσε, την ρώτησαν πώς είχε κοιμηθεί. Η κοπέλα είπε πως δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι όλη νύχτα καθώς αισθανόταν πως ήταν ξαπλωμένη πάνω σε κάτι τόσο σκληρό ώστε να είναι μελανιασμένη σ’ όλο της το σώμα.
Ο πρίγκηπας καταχάρηκε. Μόνο μια αληθινή πριγκίπισσα θα είχε την ευαισθησία να καταλάβει ένα μπιζέλι κάτω από τόσα στρώματα. Οι δυο τους παντρεύτηκαν και το μπιζέλι τοποθετήθηκε στο βασιλικό μουσείο όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Η Xin Xin είναι μια έκπληξη. Μου είπε μεταξύ άλλων αυτό το παραμύθι για να μου δικαιολογήσει το παρατσούκλι που μου κόλησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου